20/1/2009 – 28/2/2009
Participants:
Dimitris Antoniou
Nikolas Diamantidis
Mike Diana (America)
Ioanna Fragouli
George Giannopoulos
Yeorgia Karidi
Filippos Kavakas
Sifis Likakis
Spyros Litinas
Haris Panousopulos
Katerina Papazisi
Dimitris Protopappas
Matthiew Reel (America)
Norihiro Sekitani (Japan)
George Tourla
Miruki Tusko (Belgium)
Ο εικαστικός καλλιτέχνης Γιώργος Τούρλας προσκλήθηκε να παρουσιάσει τους φίλους του καλλιτέχνες και τα έργα του, σε μια Έκθεση που θέλει να αναζητήσει και να δείξει τα ενδιαφέροντα και τις ενασχολήσεις σημερινών νέων καλλιτεχνών και συγκεκριμένα ποιές είναι αυτές, πως επικοινωνούν μεταξύ τους και πως διαμορφώνονται κάποιες συγγενείς εικαστικές έρευνες, εκφράσεις, δράσεις και καλλιτεχνικές παρέες, μέσα και πέρα απο το Ελληνικό Εικαστικό Τοπίο.
Τα κείμενα που ακολουθούν είναι τα πρωτότυπα κείμενα των καλλιτεχνών χωρίς καμμία παρέμβαση, όπως άλλωστε ήταν και η επιλογή των καλλιτεχνών και των έργων τους.
Ιωάννα Φραγκούλη
Η εξέλιξη της τεχνολογίας στη ρομποτική έχει οδηγήσει σε πειραματισμούς για την εφαρμογή εμφυτευμάτων στον άνθρωπο. Η πιθανή αυτή μελλοντική εξέλιξη-μετάλαξη του σύγχρονου ανθρώπου-ατόμου σε άνθρωπο-μηχανή, δηλαδή σε cyborg, και η δημιουργία ενός νέου πολιτισμού όπου επικρατεί το αντιμυθικό στοιχείο και η τεχνολογία, μου δημιουργεί ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο που εκμεταλλεύεται και αξιοποιεί ο άνθρωπος την ευφυία του, το πώς χειρίζεται τις φιλοδοξίες του και εν τέλει τα αποτελέσματα των πράξεων του. Τα ερωτήματα αυτά καθώς και το ενδεχόμενο μίας cyborg και ίσως μετα-cyborg εποχής, προσπαθώ να κατανοήσω και να πραγματευτώ στη τελευταία μου δουλειά.
Γεωργία Καρύδη
Γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στο Freie Universität του Βερολίνου. Προς το παρόν φοιτεί στο μεταπτυχιακό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών με τίτλο «Ψηφιακές Μορφές Τέχνης». Εικονογραφήσεις της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά ‘Το Δόντι’, Γαλέρα, ένθετο Ελευθεροτυπίας «9» και στον τόμο “Αποχρώσεις δύο κόσμων: κόμικς και [επιστημονική] φαντασία” από τις εκδόσεις FUTURA, για το 1ο Διεθνές Συνέδριο μελέτης της θεωρίας και ιστορίας των κόμικς το 2005. Συμμετείχε ως εθελοντής φωτογράφος στο συνέδριο ‘Werbekongress Berlin 2005’ του τμήματος επικοινωνίας του UDK Berlin (Ακαδημία Καλών Τεχνών Βερολίνου). Ένα δείγμα της δουλειάς της ως το 2006, βρίσκεται στην ιστοσελίδα www.yorghia.gr που κατασκεύασε η ίδια. Έλαβε μέρος στην ομαδική έκθεση «Where is the art?», στα πλαίσια του παράλληλου προγράμματος της Μπιενάλε της Αθήνας ‘Destroy Athens’ το 2007.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Η φανταστική εταιρία Γιαννόπουλος Γ. ιδρύθηκε το 1996 και η λειτουργία της είναι να συγκροτεί τις δραστηριότητες του γύρω από την τέχνη και τα οχήματα. Το μοντέλο Dona με εσωτερικό κωδικό ¨Γ5¨ ανήκει στη ενότητα έργων με γενικό τίτλο σειρά Γ πάνω στην οποία εργάζεται τα τελευταία δύο χρόνια. Πρόκειται για εφευρέσεις και μελέτες για φανταστικά οχήματα. Η σειρά Γ συνδυάζει design αυτοκινήτων, μηχανικά εξαρτήματα, οχήματα διαφορετικών τύπων και αιχμηρά αντικείμενα. Τα έργα συνοδεύονται από μικρές ιστορίες.
Η Dona παρουσιάζεται σαν μοντέλο υπο κλίμακα, είναι συναρμολογούμενο και έχει τη δυνατότητα να μετατραπεί σε 11 διαφορετικές εκδοχές. Σχεδιαστικά βασίζεται σε προηγούμενή του μελέτη για όχημα προορισμένο να καταρρίπτει παγκόσμια ρεκόρ ταχύτητας. Στην πορεία απέκτησε το σέξυ και γοητευτικό χαρακτήρα μιας τρανσέξουαλ οντότητας που ως ¨πρόσωπο- μηχανή¨ αλλάζει φύλο.
Φίλιππος Καβάκας
Τα όρια της εικόνας που μεταλλάσσονται μέσω της ειρωνικής διάστασης και χρήσης των μέσων για την πραγμάτωση της, με θέματα και στοιχεία που σχολιάζονται με έντονες εναλλακτικές τεχνικές που επισημαίνουν τον εικαστικό και όχι απόλυτα ζωγραφικό κόσμο του εκτελεστή δίνουν εικόνες αντίστοιχες προς το ζητούμενο εκτέλεσης της εικόνας (νοήματος) ανά το έργο (εικόνα). Τα θέματα και τα βαθύτερα νοήματα του έργου πηγάζουν από την κοινωνικοθρησκευτικοπολιτική εξέλιξη της ιστορίας και με επιρροές από καλλιτέχνες της παγκόσμιας σκηνής από τα βάθη του χρόνου ως σήμερα με τις αναμενόμενες διαφοροποιήσεις εκτέλεσης που διαπράττουν τα έργα αλλά και συνθήκες σύλληψης του νοήματος.
Νικόλας Διαμαντίδης
Ο Νικόλας Διαμαντίδης γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται ακόμα εκεί. Ένας από τους πιο εφευρετικούς και ανήσυχους καλλιτέχνες, συνέβαλε σημαντικά στην ανανέωση της σύγχρονης ζωγραφικής, αφού πρότεινε μια πρωτοποριακή άποψη του ζωγραφικού περιβάλλοντος, αναπροσδιορίζοντας έτσι την έννοια της δυσδιάστατης δημιουργίας. Τα έργα του διαμορφώνονται ανάλογα με το εκθεσιακό περιβάλλον και προσφέρουν στον θεατή μια επίπεδη χαρτογράφηση του κόσμου σαν ένα μελετημένο παιχνίδι όγκων και κενών, ασπρόμαυρων αντιθέσεων, που συγκλίνουν στην απεικόνιση ενός βίαιου κόσμου βγαλμένου μέσα από σελίδες κόμικ. Στην τελευταία δουλεία του που είναι μέρος του θεματικού κύκλου Κοτόπουλο-Μπανάνα, Ο Νικόλας Διαμαντίδης χρησιμοποιεί λευκούς πίνακες πάνω στους οποίους ζωγραφίζει με μη-ανεξίτηλο μαρκαδόρο δυσδιάστατες αναπαραστάσεις άγριων θηρίων, ζωντανών νεκρών, περίεργων όντων, αηδιαστικών εκρίσεων κ.τ.λ. Εμπνευσμένος πάντα από τα κόμιξ και το κινούμενο σχέδιο δημιουργεί έργα και αντικαθιστά τη λειτουργική σημασία του λευκού πίνακα με ένα εφήμερο έργο τέχνης.
Mike Diana
“Mike Diana / ο πρώτος καλλιτέχνης που φυλακίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες για έργα που σχεδίασε και δημοσίευσε στη Φλώριδα. “
Γεννήθηκα στη μικρή πόλη της Γενεύης,στη Νέα Υόρκη το 1969. Μεγάλωσα διασκεδάζοντας με τρομακτικά παιχνίδια – ταριχευμένα ζώα και μια μεγάλη συλλογή απο πραγματικά κρανία ζώων και ψαριών σε φορμόλη που μου έδωσε ο πατέρας μου που ήταν καθηγητής θετικών επιστημών. Οι άσχημες αυτοκόλλητες ετικέττες και οι παλαβές συσκευασίες ήταν μια επιρροή στα έργα μου όταν ήμουν νέος. Από παιδί έφτιαχνα έργα αλλά τώρα άρχισα να σκέφτομαι για τα κοινωνικά προβλήματα στα περίχωρά μου όπως τους ιερείς που κακοποιούν παιδιά και πώς αυτές οι περιπτώσεις σκουπίστηκαν κάτω από την κουβέρτα.
Το 1994, ο underground σκιτσογράφος Mike Diana ρίχτηκε στη φυλακή για 4 ημέρες χωρίς έφεση με κατηγορίες αισχρολογίας, για την έκδοση, τη διαφήμιση, και την πώληση του περιοδικού του ο ΒΡΑΣΜΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ (BOILED ANGEL). Ο Mike ήταν υπο επιτήρηση για 3 χρόνια, οι περιοριστικοί όροι περιελάμβαναν πρόστιμο $3000, καμία επαφή με ανηλίκους, 1280 ώρες κοινοτικής υπηρεσίας, διατήρηση της πλήρης απασχόλησης του, και με δικά του έξοδα, να βλέπει έναν ψυχίατρο και να παίρνει μαθήματα δημοσιογραφίας ΚΑΙ καθόλου ζωγραφική για προσωπική χρήση… το σπίτι του υπόκειτο σε ξαφνικές έρευνες από την τοπική αστυνομία για να διαπιστώνεται η συμμόρφωσή του. Στις 4 Ιουνίου 1996, με μια απόφαση που εκδόθηκε στο Largo, Florida, ο δικαστής Douglas αποφάσισε οτι τα περιοδικά του Mike Diana ήταν άσεμνα. Ο δικαστής υπογράμμισε ότι βρήκε προσωπικά το comics του Diana παράνομα και δήλωσε, «Ο εμφανής στόχος των δημοσιευμάτων απο τον εφεσιβάλλοντα, είναι να απεικονίσει σοκαριστικές και περιγραφικές εικόνες της σεξουαλικής συμπεριφοράς και έτσι θα ειδωθούν. Εάν το μήνυμα τους είναι για τη θυματοποίηση και οτι αυτα τα τρομερα πράγματα συμβαίνουν στην κοινωνία μας, όπως ο εφεσιβάλλων ισχυρίζεται, ο εφεσιβάλλων ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να έχει δημιουργήσει ένα όχημα για να στείλει αυτο το μήνυμά του που δεν θα ήταν άσεμνο. ” Ο Mike Diana καταδικάστηκε σε άλλα 2 χρόνια με περιοριστικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων $2000 στα πρόστιμα, και στους ίδιους περιοριστικούς όρους.
Σήφης Λυκάκης
Το μεγαλύτερο μέρος των έργων μου έχουν σαν αφετηρία τον κινηματογράφο, μια μορφή τέχνης που έχει επηρεάσει σημαντικά την εξέλιξη της οπτικής αντίληψης του ανθρώπου. Συνδεδεμένη με την τεχνολογία ικανή να αποδομήσει την έννοια του χρόνου. Τα μέσα διασταυρώνονται στο χρόνο αλλά ο χρόνος δεν είναι πια ιστορία. Η διαφοροποίηση των τεχνικών μέσων ανοίγει ταυτόχρονα το δρόμο και τη δυνατότητα συνδυασμού τους. Από τη στιγμή που οι μνήμες οπτικών, ακουστικών, γραπτών δεδομένων χωρίστηκαν, εκμηχανίστηκαν και μετρήθηκαν, οι διαφορετικές ροές τους μπορούσαν και πάλι να διοχετευτούν στην ίδια κοίτη. Στη δεδομένη περίπτωση ο κοινός τόπος είναι η ψηφιακή τεχνολογία που εμπεριέχει όλα τα παραπάνω σε ένα και μόνο εργαλείο τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Αυτό που θεωρώ σημαντικότερο απ΄όλα, προερχόμενο από τους νέους κανόνες τις οπτικής αντίληψης, είναι αυτό που δεν μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι από μόνο του. Κατά συνέπεια τα περισσότερα από τα τελευταία ζωγραφικά μου έργα αναπαριστούν εκρήξεις που πρώτα έχουν δημιουργηθεί σε κάποιο πρόγραμμα κατασκευής τρισδιάστατων μοντέλων. Έτσι μπορώ να παρακολουθώ, λεπτομερώς, βήμα προς βήμα αντικείμενα που ανατινάζονται έχοντας τον πλήρη έλεγχο της έκρηξης. Ορίζω την οπτική γωνία, την ένταση, το μέγεθος τον αριθμό, την θέση των θραυσμάτων, το υλικό, το περιβάλλον, την κίνηση, την ταχύτητα. Εν ολίγης όλες τις παραμέτρους που θα μπορούσαν να ορίσουν το χάος μιας έκρηξης. Η έκρηξη προκαλεί έκπληξη όπως κι αυτή του « Big Bang » που υποτίθεται πως είναι υπεύθυνη για την δημιουργία του σύμπαντος…
Γιώργος Τούρλας
Ένα σημείο της ανατομίας του σώματος γίνεται φορέας μιας κατάστασης και η παραμόρφωσή του προδίδει μια εσωτερική αναστάτωση. Ένα παραμορφωμένο κορμί καθρεφτίζει μια κοινωνική ή ψυχολογική αναταραχή, ενώ η νόσος δεν παρουσιάζεται σαν απειλή αλλά σαν μια νέα κατάσταση. Η ανατομία του σώματος αλλάζει ανάλογα με τα συναισθήματα. Δύο θηρία συγκρούονται και αμέσως μετατρέπονται σε σιαμαία.
Χάρης Πανουσόπουλος
Μάλιστα κυρίες και κύριοι, συντελέστηκε το μεγάλο θαύμα της ευμαρους κοινωνίας μας. τα καταφέραμε μέσα από σκληρούς αγώνες δεκάδων χρόνων. Η ανατροπή όλων των ανθρώπινων αξιών είναι γεγονός, το κατακάθι του καφέ πλέον είναι η κρέμα του καπουτσίνο! Θα μας πείτε σε λίγο να γυρίσουμε στην εποχή που άρμεγαν το γάλα από τα ζώα, αυτό το αηδιαστικό γάλα της κατσίκας που δεν έχει συντηρητικά και άλλα χημικά και δεν πίνεται, ώστε να μην μπορεί ο αθώος και τίμιος υπερπαραγωγος να πλουτίσει αύριο κιόλας προμηθεύοντας τις νομικά κατοχυρωμένες παρτίδες του σε όλη την ένδοξη ελληνική επικράτεια, γιατί βάζετε φραγμό στα νεοπλουτιστικα οργιώδη όνειρα? δεν έχει ο καθένας μας δικαίωμα στο άπειρο χρήμα? και σεις με αυτό δεν ζείτε? αν δεν σας φτάνει, δεν σας εμποδίζει κανείς να εμπλακείτε με βουλευτές, στελέχη, δικαστές, εισαγγελείς, ηγούμενους, τραπεζικούς, χρηματιστές, αστυνομικούς, καναλαρχες, εργολάβους, νονούς της νύχτας και άλλους μεγαλοπαραγοντες και μεγαλοπαραγωγους , για να ζήσετε και σεις το όνειρο, ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ! έρχονται άγιες ημέρες και δεν υπάρχει τίποτα πιο αντιεμπορικό από το να στερήσουμε τη χαρά από της καπηλεμένες καρδιές των μικρών παιδιών να γιορτάσουν με πολλές και ευτυχισμένες αγορές τα φετινά Χριστούγεννα.
Κατερίνα Παπαζήση
Στη δουλειά μου με ενδιαφέρει ιδιαίτερα της αντίληψης των ορίων ειδικά όσον αφορά στον εξωτερικό και τον εσωτερικό χώρο και στο σώμα. Τα έργα μου συχνά εμπεριέχουν την καταγραφή εμπειριών και είναι κυρίως φωτογραφίες, πίνακες ή εγκαταστάσεις αλλά ορισμένες φορές και performance ή βίντεο.
Τα φωτοκολλάζ που παρουσιάζω εδώ είναι φτιαγμένα από φωτογραφίες από εγκαταλελειμμένα ξενοδοχεία και λεπτομέρειες του σώματος. Κόβοντας και ενώνοντας τις φωτογραφίες δημιουργείται ένας χώρος πιο κοντά στη φαντασία και την επιθυμία.
Matthiew Reel
32 ετών, Vail, Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα κεντήματα άρχισαν το 2003 όταν επισκεπτόμουν ακίνητα προς πώληση. Μελέτησα πολλά κεντήματα που είχαν γίνει με σταυροβελονιά, και όλα φαίνονταν να δείχνουν άγγελους, εξοχικά σπίτια, ή κουτάβια. Σκέφθηκα να κάνω μια πειρατεία σε αυτη τη τεχνική. Αρχικά κατάγομαι από τη Δυτική Βιρτζίνια, τώρα είμαι στο Vail, Arizona. Αυτο είναι νότια του Tucson, σε περίπτωση που αναρωτιέσται. Μελέτησα Όπερα για εννέα έτη, και κρατήθηκα μακρυά της για δέκα χρόνια. Το χόμπι μου, μεταξύ άλλων, είναι η σταυροβελονιά. Αυτήν την περίοδο είμαι παραγωγός ταινιών και ένας καλλιτέχνης με τάσεις χαμηλού προφίλ και παραλογισμού. Είμαι λίγο επιτηδευμένος και αντικοινωνικός, ακούω μουσική από ταινίες πορνό, progressive rock και death metal…
Δημήτρης Αντωνίου
Ταξίδευε μέχρι τα 37 του ως ασυρματιστής ανά τον κόσμο με εμπορικά πλοία. Λόγω οικονομικών δυσχερειών επέλεξε το επάγγελμα του ναυτικού, εντελώς ξένο με εκείνον. Παρακολούθησε γλυπτική σαν ακροατής στο εργαστήριο του Χουλιαρά στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Είναι δευτεροετής φοιτητής στο εργαστήριο ζωγραφικής του Γκολφίνου, στην ΑΣΚΤ Θεσσαλονίκης. Αγαπάει εξίσου και τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Η πρώτη του επαφή με την τέχνη ήταν ο καραγκιόζης, τα παραμύθια και κάποιες μορφές κουκλοθεάτρου.
«Ευχαριστώ πολύ τους καθηγητές όλων των εργαστηρίων, που ακούραστα μας επιβλέπουν και μας οδηγούν στα μυστικά μονοπάτια της θεϊκής δημιουργίας που κρύβει η Τέχνη».
Norihiro Sekitani (Ιαπωνία)
Δεν επιθυμώ να εξηγώ με λέξεις. Απλα θέλω οι άνθρωποι να ερμηνεύουν (τα έργα μου) με τον δικό τους τρόπο. Δεν έχω καμία υψηλή πρόθεση να δηλώσω κατι σχετικά με τη χρησιμοποίηση τμημάτων του ανθρώπινου σώματος. Αρχισα τα κολάζ αφότου αγόρασα τον υπολογιστή μου και απέκτησα το πρόγραμμα Photoshop. Το Photoshop με σαγήνευσε επειδή μπορεί να κρυσταλλώσει κατι που είναι στο μυαλό μου με τέτοια καταπληκτική ταχύτητα. Το έργα τέχνης μου δεν σημαίνουν τίποτα περισσότερο από αυτο που φαίνεται.
Δημήτρης Πρωτοπαπάς
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979.
1999-2004: Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. με καθηγήτρια τη Ρένα Παπασπύρου από όπου αποφοίτησε με άριστα.
2006: Μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα «Ψηφιακές Μορφές Τέχνης» της Α.Σ.Κ.Τ.
«ΑΝΑΤΗΕΝΑ»
Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα, 2006
«DREAM AND TRAUMA»
Kunstalle Wien & MUMOK, Βιέννη, 2007
“Garage Project-ATHENSVILLE”
Art Athina 2008, Helexpo.
Miruki Tusko (Βέλγιο)
Λιώνοντας πρόσωπα από το 1987, ο Yannick Val Gesto, η άλλως Miruki Tusko, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Γιώργου Τούρλα να μολύνει την όρασή σας με σαδιστική βία. Ζει και σπουδάζει στην Αμβέρσα. Διάσημος για τα ζωηρόχρωμα έργα και τα αγαπημένα σχέδια του Λαμπραντόρ του, βοηθά τους φτωχούς με το να δίνει τα έργα του σε διάφορες γκαλερί και για συλλογικά βιβλία. Έχει κάνει μασάζ σε ενδιαφέροντες ανθρώπους και κολλεκτίβες όπως: Le Dernier Cri, Plintub, Gallery 85, LLCOOLJO, Dennis Tyfus, and Superbutton Records. Κάνει επίσης μουσική με τους αγκώνες του και ρούχα με τη φίλη του Shana Teugels.
Φωτογραφίες και περισσότερες πληροφορίες στο blog της έκθεσης: http://georgetourlasandfriends.blogspot.com
—————————————————————
George Tourlas and his Friends
The artist George Tourlas was invited to present some of his artist friends and some of his own work in an exhibition that is attempts to exhibit the interests and preoccupations of young artists today, and more specifically how they communicate amongst themselves and how they form parallel artistic investigations, expressions, actions, and friendships, within and beyond the Greek art world.
The following texts are the original statements by the artists, completely un-edited, just as the works on show were also the artist’s choice.
Ioanna Fragouli
Technology advances in robotics has lead to experimentations on the application of implants in humans. This possible future development-evolution of modern man-individual to man-machine, a cyborg, and the creation of a new civilization where anti-mythology and technology rein, makes me question the way with which humans use their intelligence, how he handles his ambitions, and at the end the results of his actions. My latest works deals with these questions and the possibility of a cyborg and maybe even a meta-cyborg era, helping me to understand it.
Georgia Karidi
Born, Living, and working in Athens. She studied theater studies at the University of Patras and at the Freie Universität of Berlin. She is currently studying at the post graduate department of the Athens University of Fine Arts titled ‘Digital Forms of Art’. Her illustrations have been published in magazines like ‘To Dondi’, Galera, Eleftherotypia’s “9” and the volume ‘Shades of two worlds: comics and (science) fiction’ pblished by FUTURA, for the 1st International Conference examining the theory and history of comics in 2005. She was a volunteer photographer at the ‘Werbekongress Berlin 2005’ conference, the communication department of UDK Berlin (Berlin Academy of Fine Arts). A sample of her work until 2006 can be found on www.yorghia.gr a webpage she created. She was included in the group show “Where is the art?”, an exhibition that was part of the parallel events taking place during the 2007 Athens Biennial ‘Destroy Athens’.
George Giannopoulos
The imaginary company Yiannopoulos G. was founded in 1996 and brings together his art and vehicle activities.
The Dona model with internal code G5, belongs to a series of work with a general title ‘G’ which he has been working on for the last two years. They are inventions and studies for imaginary vehicles. The G series combines car design, mechanical devices, different types of vehicles and sharp objects. Each work is accompanied by a short story.
Dona is presented as a to-scale model, it is modular, and has the ability to be transformed into 11 different versions. Its design is based on a previous study for a vehicle made to break the world speed record. In the process it gained the sexiness and charm of a transsexual being that as person-machine changes sexes.
Filippos Kavakas
The limits of the image that mutate through ironic dimensions and the use of media for its realization, with subjects and elements that are commented on with intense alternative techniques that note the visual and not completely painterly world of the executor give images relative to the desired execution of the image (meaning) at work (image). The subjects and the deeper meanings of the work draw from the socio-religio-political development of history, with influences from artists of the world stage from the depths of time to today with expected variations in execution that are caused by the work as well as the conditions of conception.
Nikolas Diamantidis
Nikolas Diamandides was born in 1978 in Athens where he still lives and works. He is one of the most inventive and active artists, with a major contribution in the revival of contemporary painting, he suggests we look at our environment from a very different, even extreme, point of view, while redefining the meaning of two dimensional creativity. The works are created according to the exhibition space and offer the viewer a flat mapping of the world as a well thought out game of mass and space, black and white contradictions that converge in the depiction of a violent world that comes straight out of comic books. In his latest work, which is part of the Chicken-Banana series, Nikolas Diamadides uses white canvases on which he paints, with a non-permanent marker, two-dimensional representations of wild beasts, the living dead, strange beings, disgusting excretions and so on. Comic books and cartoons are always his inspiration, allowing him to create work to replace the functional meaning of the white canvas with an ephemeral work of art.
Mike Diana
“Mike Diana is the first artist to be imprisoned in the United States for work he created and published in Florida.”
I was born in the small town of Geneva, New York in 1969. I grew up playing with scary toys – embalmed animals and a large collection of real animal and fish skulls preserved in formaldehyde, given to me by my father who was a science professor. The ugly sticker labels and the whacky packaging influenced my work from early on. I have been making works of art ever since I was a young boy, but I have now started to think about social issues in my immediate surroundings, such as priests that molest children and how these cases got swept under the carpet.
In 1994, the underground cartoonist Mike Diana was thrown in prison for 4 days, no appeal, accused of profanity, for publishing, advertising, and selling the magazine titled Boiled Angel. Mike was under surveillance for 3 years and his sentence included a fine of $3000, no contact with under-aged kids, 128 hours of community service, keeping a full time job, and at his own expense, he had to see a psychiatrist and take journalism classes AND he was not allowed to draw or paint for his own pleasure… his house underwent random searches from the local police to determine if he was rehabilitated. On June 4th, 1996, a judge in Largo, Florida, decided that Mike Diana’s magazines were indecent. The judge pointed out that he, personally, found Diana’s comic books to be illegal and stated, “The obvious aim of these publications, made by the plaintiff, is to illustrate shocking and graphic images of sexual behavior and be seen. If their message is victimization and to show that this horrific things happen in our society, as the plaintiff claims, the plaintiff SHOULD have created a vehicle that would spread the message that this is indecent.” Mike Diana was convicted to another 2 years supervision, including $2000 in fines, and the same restraints.
Sifis Likakis
Most of my work has movies as a starting point, a form of art that has had a major influence on the development of man’s visual perception. It is connected to technology capable of deconstructing the meaning of time. The mediums cross each other in time but time has no more history. The different techniques simultaneously clear the path and give the opportunity to combine them. Due to the fact that the memory of visual, audio, and written data has been divided, turned mechanic, and counted, their individual flows can be directed into the same pond. In this case the common ground is digital technology that contains all the above in one device, the computer. What I think is most important, keeping in mind the new rules of visual perception, are the things that cannot be seen with the naked eye. This is why my latest paintings represent explosions that were originally created with a 3D model making program. This is how I can follow closely the step by step explosion of objects, having full control over the explosion. I determine the angle from which it will be seen, the force, the size, the number, the position of the pieces, the material, the environment, the movement, and the speed. In other words, all the parameters that could affect the chaos of an explosion are controlled by me. The explosion is surprising as was the “Big Bang” that supposedly was responsible for the creation of the Universe…
George Tourlas
One point of human anatomy becomes the carrier of a situation and its mutation betrays an internal unbalance. A disfigured body mirrors a social or mental disturbance, while the disease does not appear as a threat but is instead accepted as a new reality. Human anatomy changes depending on the emotions. Two beasts collide and immediately turn into Siamese.
Haris Panousopulos
Ladies and gentlemen, a miracle has occurred in our society. We have succeeded after decades of struggling. It is now a fact that all human values have been over-turned, the coffee residue is now the cappuccino’s froth! You will soon be telling us to return to a time when animals were milked, that disgusting goat’s milk that doesn’t have preservatives or any other chemicals and is impossible to drink, so that the innocent and honest over-producer cannot become rich over night by distributing his government approved batches through out the Greek country, why are you limiting the nouveau riche savage dreams? Don’t we all have the right to infinite money? Isn’t that what you live for? If it’s not enough for you, nobody is stopping you from getting involved with members of parliament, executives, judges, prosecutors, priests, bankers, stock brokers, police officers, tv channel owners, contractors, the mob, and other ‘important’ people and mega-producers, so that you too can live the dream. For GOD’s SAKE! Holy days are approaching and there is nothing less commercial than depriving children’s hearts from happiness, celebrating with many happy purchases this Christmas.
Katerina Papazisi
What I am most interested in dealing with, in my work, is the perception of boundaries, especially between interior and exterior spaces and the body. My works often contain a record of experiences and photographs, paintings or installations, and some times performances or video. The photo collages I am showing here are made out of photographs of abandoned hotels and body details. By cutting and connecting the photographs a space is created that is much closer to fantasy and desire.
Matthiew Reel
32 years old, Vail, United States.
The embroideries started in 2003 when I was visiting real estate up for sale. I studies embroideries that had been made with cross-stitching, and they all seemed to depict angels, country houses, or puppies. I thought I could pirate the technique. Originally, I am from West Virginia, now I live in Vail, Arizona. That’s south of Tucson, in case you are wondering. I studied opera for nine years, and stayed away from her for ten years. My hobby, amongst other things, is cross-stitching. At the moment I am a movie producer and an artist with low profile tendencies and paranoia. I am very pretentious and antisocial; I listen to porn soundtracks, progressive rock and death metal…
Dimitris Antoniou
He traveled until the age of 37 as a radio operator on cargo ships. Because of economic problems he chose to be a sailor, very unlike him. He followed sculpture classes, as an observer, in Houliara’s workshop at the Athens University of Fine Arts. He is a second year student at Golfino’s painting workshop, at the Thessaloniki School of Fine Arts. He loves both painting and sculpture equally. His first contact with art was through Karagiozi, fairy tales, and some forms of puppet shows.
“I would like to thank the professors of all the workshops, that never tire to oversee and guide us through the secret path of creativity that Art hides.”
Norihiro Sekitani (Japan)
I do not desire to explain with words. I just want people to interpret (my work) in their own way. I have no intention to make statement about my using parts of the human body. I started making collages after I bought my computer and installed Photoshop. I was enchanted by Photoshop because it could crystallize something that was in my mind with incredible speed. My works of art don’t have any meaning other than what you can see.
Dimitris Protopapas
Born in Athens in 1979.
1999-2004: Studied painting at the Athens School of Fine Arts, under professor Rena Papaspyrou, he graduated with honors.
2006: Post-graduate studies in the department ‘Digital forms of Art’ at the Athens School of Fine Arts.
“ANATHENA”
DESTE Foundation, Athens, 2006
“DREAM AND TRAUMA”
Kunstalle Wien & MUMOK, Vienna, 2007
“Garage Project-ATHENSVILLE”
Art Athina 2008, Helexpo.
Miruki Tusko (Belgium)
Melting faces from 1987, Yannick Val Gesto, also known as Miruki Tusko, responded to George Tourla’s invitation to infect your vision with sadistic violence. He lives and studies in Antwerp. Famous for his vibrantly colored works and his beloved drawings of his Labrador, he helps the poor by giving pieces to various galleries and for collective books. He has given massages to interested people and collectives like: Le Dernier Cri, Plintub, Gallery 85, LLCOOLJO, Dennis Tyfus, and Superbutton Records. He also makes music with his elbows and clothes with his friend Shana Teugels.
Photographs and more information can be found on the exhibition’s blog : http://georgetourlasandfriends.blogspot.com