25/8/1996 – 8/10/1996
Ο NASSOS DAPHNIS γεννήθηκε το 1914 (Κροκεαί Λακωνίας) και το 1930 μετανάστευσε στις ΗΠΑ όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα.
Στην δεκαετία του ’30 αρχίζει την ζωγραφική του πορεία με πίνακες ναϊφ τεχνοτροπίας που απεικονίζουν παιδικές μνήμες από την Ελλάδα, μυθολογικά, θρησκευτικά και αλληγορικά θέματα, ενώ στην συνέχεια στρέφεται προς τον σουρεαλισμό. Μετά τις σπουδές του στο Arts Students League της Νέας Υόρκης, στην Academia Frochot του Παρισιού και στο Instituto Statale d’Arte της Φλωρεντίας, εξερευνά την βιομορφική και υδρομορφική ζωγραφική μέσα από την αφαίρεση και κατόπιν στις δεκαετίες του ’40 και του ’50 περνά στην ‘σκληρή’ αφαίρεση, στους γεωμετρικούς πίνακες, στις συνθέσεις με οριζόντιες και κάθετες λωρίδες καθαρού χρώματος, αυστηρά στις δύο διαστάσεις κάνοντας χρήση μόνο των βασικών χρωμάτων. Η αυστηρή γεωμετρική δομή, η λιτότητα και η ακρίβεια και καθαρότητα των σχημάτων στα έργα του εκείνης της εποχής, είναι οι πρόδρομοι του μινιμαλισμού, μιας τάσης που πρόκειται να παρουσιασθεί στην τέχνη τις επόμενες δεκαετίες. Την δεκαετία του ’60 στρέφεται στην Τρίτη διάσταση και χρησιμοποιεί πλέον μεταβιομηχανικά υλικά και την δεκαετία του ’70 αναλαμβάνει δημόσια έργα μεγάλων διαστάσεων.
Τα έργα που παρουσιάζονται ανήκουν στην πρόσφατη δουλειά του την οποία έδειξε στην περίφημη Leo Castelli Gallery της Νέας Υόρκης με τίτλο ‘Energies in Outer Space’ γιορτάζοντας 35 χρόνια συνεργασίας με την συγκεκριμένη Γκαλερί και ταυτόχρονα στην Andre Zarre Gallery της Νέας Υόρκης με τίτλο ‘Matter in Outer Space’ γιορτάζοντας επίσης 20 χρόνια συνεργασίας με αυτή την Γκαλερί.
Αυτά τα νέα έργα του χρησιμοποιούν ένα γεωμετρικό λεξιλόγιο με το οποίο ο Daphnis δείχνει τις ατέλειωτες δυνατότητες προσέγγισης σύλληψης της ανταλλαγής της ενέργειας που εξομοιώνει εικόνες που σχετίζονται με τον χώρο και τον χρόνο περνώντας έτσι στις πολυδιάστατες συνθέσεις. Αποτελούνται από ελλειπτικές φόρμες και γραμμικές λωρίδες στους κυρίαρχους τόνους του μπλε, μαύρου, άσπρου, κόκκινου και κίτρινου, χρώματα που προτείνουν μια σύνδεση με τις ενδογαλαξιακές κινήσεις στον χώρο και τον χρόνο. Περιέχουν ένα εσωτερικό ρυθμό και μια δυναμική ένταση που ‘‘ακτινοβολούν προς το θεατή τις εικόνες ενός κοσμικού ορίζοντα και αποκαλύπτουν την ύλη και την ενέργεια, τις μοναδικές υπάρξεις του διαστήματος.’’