Marialena Tsolka

Η Αίθουσα Τέχνης Καππάτος, οδός Αθηνάς 12, Μοναστηράκι, παρουσιάζει από την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011 ώρα 7.00 μμ – 11.00 μμ, μέχρι 22 Οκτωβρίου 2011, την πρώτη ατομική έκθεση της Μαριαλένας Τσόλκα με τίτλο «Η Ύδρα του Μπένσαλεμ»

Η Μαριαλένα Τσόλκα γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Παρίσι και στο Πανεπιστήμιο του Νοτιγχαμ, Αγγλία.

Ο επιστημονικός κήπος της Μπένσαλεμ της Μαριαλένας Τσόλκα αφορά μία σειρά μεγάλων σχεδίων και εικόνων μίας αρχιτεκτονημένης εγκατάστασης στο λόφο του Λυκαβηττού. Το έργο αναπαριστά ένα φαντασιακό τοπίο μέσα στο οποίο τέχνη και επιστήμη συγκλίνουν και μορφοποιούνται με ενδιάμεσο την ανθρώπινη φύση και φυσιολογία.

Σχέδια και εικόνες εκφράζουν ένα κόσμο όπου η σύλληψη και μεταφορά ενέργειας και πληροφορίας πραγματοποιούνται σε διαφορετικά περιβάλλοντα, κάτω και πάνω από τη γη και το νερό, μέσα από τον ατμό. Το τοπίο, ως ο αποδέκτης των παραγόμενων πληροφοριών και ενεργειών, προσομοιάζει ένα οργανισμό που προκύπτει από τη συμβιωτική σχέση μεταξύ της τεχνικής προσέγγισης και φαντασιακού κόσμου.

Στα σχέδια αποτυπώνεται η δομή και η μορφολογία του παραγόμενου τοπίου. Με άξονα την ανθρώπινη φυσιολογία, η εγκατάσταση διαρθρώνεται και αποκτά υπόσταση ανάλογη με αυτή του ανθρώπινου σώματος: μεγαλώνει, διασπάται, μεταβάλλεται και επαναπροσδιορίζεται. Η μεταφορά του σώματος σε κτισμένο περιβάλλον αναπαριστά τη ταυτόχρονη λειτουργία του ως δοχείο και φράγμα της φύσης. Το έργο συνθέτει ένα περιβάλλον κίνησης, άρθρωσης, ταχύτητας και επιδερμικής εντροπίας, που ταλαντεύεται ανάμεσα στη πλήρη στάση και στην οριστική κατάρρευση.

Διάρκεια έκθεσης μέχρι 22 Οκτωβρίου 2011

Ώρες λειτουργίας Τρ., Τετ., Πεμ., Παρ. 12-8 μμ, Σαβ. 12-4 μμ
Στάση Μετρό Μοναστηράκι

Χορηγός εγκαινίων “Κτήμα Εύχαρις”

Μαριαλένα Τσόλκα

CV

Born 6/3/1989 Athens, Greece

Education and Qualifications

2006-2007 ENSAPB (ECOLE NATIONAL SUPERIEURE D’ARCHITECTURE DE PARIS-BELLEVILLE

2007-2011 Built Environment Architecture (BArch K-100) University of Nottingham
Bachelor in Architecture, R.I.B.A. Part I, 1st class Honours

Tutoring

2010 Built Environment Architecture (BArch K-100) University of Nottingham
Undergraduate 2nd Year School
Design Tutor Unit 2, External Tutoring

Exhibitions, Projects & Performances

2010 Rooms 2010, Kappatos Gallery Athens

2011 Royal Academy “Summer Exhibition 2011″, London

2011 University of Nottingham, 3rd year exhibition

Publications and Reviews

2011 Blueprint magazine, “Best of the student shows 2011″, September Issues, “Bensalem’s Hydra” ,

http://www.blueprintmagazine.co.uk/index.php/everything-else/best-of-the-student-shows-2011/

Review: http://m.bdonline.co.uk/culture/curators-embrace-the-riot-of-designs-at-the-ras-summer-show/5019320.article

Review: http://www.royalacademy.org.uk/exhibitions/summer-exhibition-2011/room-guide/gallery-vi,1623,AR.html

«Η Ύδρα του Μπένσαλεμ»

Ο επιστημονικός κήπος της Μπένσαλεμ αποτελεί ένα υδροπονικό τοπίο, εμπνευσμένο από το όραμα του Φράνσις Μπέικον, όπου η σύγκλιση της τέχνης και επιστήμης (βιολογίας) είναι δυνατή μέσω της ανθρώπινης φύσης. Μια αρχιτεκτονική δομημένη γύρω από ένα σύστημα πολικότητας το οποίο μεταφέρει πληροφορίες και ενέργεια μέσα από διαφορετικά βιολογικά μεγέθη κάτω από διαφορετικές βαρυτικές συνθήκες (πάνω από τη γη, μέσα από τη γη, μέσα από τον ατμό, κάτω από το νερό, πάνω από το νερό….).
Ο κορμός αναπτύσσεται γύρω από ένα επίπεδο φάσεων το οποίο χαρακτηρίζεται από την πολλαπλότητα θερμικών, αεριούχων και ακουστικών ανταλλαγών. Όλες οι μέθοδοι αναπαράστασης του σώματος και όλων των πιθανών σταδίων προσαρμογής εκτίθενται σε ένα φυσικό σύστημα ταχύτητας, εκτοπίσματος και επιδερμικής εντροπίας.
Η μορφολογία του ανθρώπινου οργανισμού είναι το αντικείμενο της έρευνας. Η δομή έρχεται στο προσκήνιο με την ομοιότητα και την εμπλοκή δράσης και κίνησης των διαφόρων φορέων. Η εννοιολογική προσέγγιση της μορφολογίας ενός οργανισμού που δημιουργείται από την εκ νέου ανάληψη δράσης μιας περισταλτικής κίνησης και τον εξορθολογισμό, φαίνεται να έχει την ίδια συμπεριφορά, τη λειτουργία και τα πρότυπα επιδόσεων σαν ένα ανθρώπινο ον. Ανάλογα με τις γεωμετρικές φάσεις του πολυειδούς ο χώρος ενθυλακώνεται σε όλες τις πιθανές φυσικές και εικονικές ιδιότητες του και φυσικές αξίες : μεγαλώνει, διασπάται, μεταβάλλεται και επαναπροσδιορίζεται διαδραματίζοντας την ανθρώπινη κατάσταση μέσα από μια σειρά φυσικών γεγονότων.
Η Ύδρα
Το αρχιτεκτόνημα είναι αποδέκτης όλων των παραγόμενων πληροφοριών: Εικάζει μια συμβιωτική σχέση μεταξύ τεχνικής προσέγγισης και φαντασιακού περιβάλλοντος. Ένα σύστημα παραλλαγής πραγματικοτήτων, το οποίο προσαρμόζεται στο μυαλό του κάθε παραλήπτη εξαρτώμενο από τις διαφορετικές προσλαμβάνουσες του.
Το σχέδιο έχει διαταχτεί γραμμικά μεσολαβώντας διαφορετικές ατμοσφαιρικές κλίμακες πλαισιώνοντας εσωτερικό και εξωτερικό πεδίο. Το περίβλημα του κτηρίου έχει διαμορφωθεί κατάλληλα ώστε να υπακούει τους νόμους της θερμοδυναμικής (μεταφοράς αγωγιμότητας, σύμβασης και ακτινοβολίας θερμότητας) ώστε η διακύμανση των εσωτερικών μικροκλιματικών ζωνών να είναι ομαλή. Η μετατροπή του «σώματος» σε κτήριο αντανακλά τη λειτουργία του ως δοχείο και φράγμα της φύσης καθώς και την αναγκαιότητα ένταξης των νέων περιβαλλοντικών τεχνολογιών στη λειτουργία του.
Η περιβαντολλογική κλιμάκωση ενσωματώνεται στον τοπογραφικό ιδιωματισμό καθορίζοντας δομές και υλικά. Το έργο αντιμετωπίζει εννοιολογικά την κίνηση ως μέσο σχεδιασμού της αρχιτεκτονικής παραγωγής. Μία από τις βασικές αρχές που μελετάται είναι η ικανότητα ενός οργανισμού να μεταβάλλεται, να αναπτύσσεται και τελικά να κινείται. Ο μηχανισμός κίνησης των διαφορετικών φορμών αποτελεί την βασική πηγή έμπνευσης των δομικών συστημάτων (rapid prototype elements).
Τα δομικά συστήματα ακολουθούν ένα πρότυπο εξεύρεσης κομβικών περιοχών των κινήσεων με παρόμοιες παραμέτρους . Η αρχιτεκτονική εξέλιξη μετατρέπεται σε μια διαδικασία πραγματικής διάρθρωσης της ροής και κίνησης. Η μελέτη επηρεάστηκε από τη συνδυαστική απαρίθμηση των διαφόρων βασικών στοιχείων που θέτουν την δομή του ανθρώπινου σώματος σε κίνηση. Μια σειρά σταθερών καταστάσεων που συνδέονται με εναλλακτικές διαθρωτικές ρυθμίσεις, είτε από πλήρη στάση σε την τελική κατάρρευση ή από ασύνδετα θραύσματα σε ανέγερση και ισορροπία. Το έργο επικεντρώνεται στην αναλογία μεταξύ του μήκους, του βάρους και των άκρων, με τέτοιο τρόπο ώστε το σώμα να μπορεί να καταστρέψει τη συμμετρία του και να διατηρήσει την ισορροπία του.
Μαριαλένα Τσόλκα